---

Beste cursisten,

Na het bewogen jaar 2022 gaan wij naar het nieuwe jaar 2023. Ik wens jullie vooral een mooi, verlichtend, stromend en magisch 2023. Ik zou het hierbij kunnen laten, echter de pen heeft nog even doorgeschreven. Voor wie verder wil lezen, ga je gang ;)

Zomaar wat overpeinzingen en gedachtes op weg naar de nieuwe wereld.

In het leven zitten onze lessen verscholen, zowel individueel als collectief. In het leerzame van de levenslessen die wij als mens(heid) krijgen voorgeschoteld zit ook het mooie, verlichtende, stromende en magische besloten. Niet altijd direct zichtbaar in de wereld van de "illusie", echter voelbaar voor wie contact maakt met het hart. Het hart, onze waarheidsverteller. Ons hoofd (denken) heeft door de jaren heen een hoofd-rol gekregen in plaats van het hart-weten en hart-voelen. De balans tussen denken, innerlijk weten en voelen is daardoor verstoord geraakt en waarheidsbevinding is twijfelachtig geworden. De gevolgen zijn duidelijk zichtbaar in de wereld waarin wij leven. Worden beide (hoofd en hart) op de juiste manier, ondersteunend voor elkaar gebruikt, dan helpen zij je op de weg (de Dao), het daadwerkelijke doel van het leven en wordt jouw levenspad zichtbaar.

De schaduwzijde van de buitenwereld, die voor iedereen ondertussen wel zichtbaar is geworden het afgelopen jaar, is de reflectie van onze eigen binnenwereld. Dit is omdat ons eigen licht meer is gaan schijnen (het bewustzijnsniveau neemt toe!). Hierdoor zijn de donkere kanten van het leven meer zichtbaar geworden. Dit is een positief teken, echter wordt vaak als bedreigend of negatief gezien, omdat wij vanuit het hoofd goed en fout proberen te beredeneren. Hierdoor geraken wij meer in de dualiteit. Bovendien willen wij graag alles zo houden zoals het nu is, bekend en veilig (de bekende comfort zone). Dit is niet per definitie goed voor een ieder. Als gevolg hiervan hebben wij in het algemeen een behoorlijk stevige muur in en om ons heen gebouwd om niet teveel last te hebben van die "ongemakken", dan denken/hopen wij er niet zoveel last van te hebben. Onze overtuigingen mogen niet aangetast worden. We sluiten hiermee de deur naar het hart.
Gevoelsmatig weten wij wel degelijk wat wel en niet goed is, want het hart "spreekt" nog steeds tot ons, aangezien de deur naar het hart nu eenmaal nooit helemaal gesloten is. Of je het nu wilt of niet, het hart blijft zich met jou bemoeien, aangezien zij verbonden is met jouw levensdoel dat door jou heen wil stromen en graag wilt dat je dit leeft. Als het levensdoel beperkt wordt dan is dit merkbaar in de wereld als "ziekte" of "ongeluk" of anders gezegd een geestelijk en/of lichamelijk herstel van iets dat niet meer bij iemand past.

Waarom hebben zovelen van ons zoveel moeite om als mens te gedijen in gezonde voorspoed, te gaan bloeien, zoals een prachtige bloem zonder moeite doet? Als gevolg van de disbalans, zoals hiervoor geschetst, en wellicht dienen wij als mensheid eerst onze verschillen te overstijgen. Met respect en in volle verwondering voor onze verscheidenheid door in overgave in verbinding met elkaar te komen, in plaats van strijd te leveren. Waarom gebeurt dit laatste dan toch keer op keer?
En hoe kom je er tegenwoordig nog achter wat echt is? Hiervoor kun je naar binnen te gaan, jezelf een vraag stellen en in stilte naar de antwoorden gaan luisteren. Die gaan komen. Het Weten en Voelen zal daardoor meer gaan ontwaken. Of ga eens wat vaker de natuur in. Het is de volmaaktheid zelve, waar we veel van kunnen leren.

We staan momenteel naar mijn idee op een kruispunt. Het wordt ons niet gemakkelijk gemaakt en de weg is niet altijd duidelijk aangegeven. Of dien je juist zelf het pad te effenen vanuit de gedachte dat het gewoon goed is? Dat alles wat jij doet ertoe doet en in overéénstemming is met het grotere geheel, van waaruit zich jouw pad ontvouwt. Invoelen met het hart (het zuivere weten) kan je hierbij helpen. Volg je passie (past bij jou). De juiste weg was er altijd al, het was alleen (een beetje) mistig onderweg. Angst, dat vanuit het hoofd is gecreëerd, schept mist en verwarring op dit pad.

Wat gaat er veranderen de komende tijd?
Wij zetten nu de eerste wankele stappen op weg naar een nieuwe wereld die vooral in het teken van vrijheid en liefde zal gaan bestaan, waarin wij daadwerkelijk met onszelf en met elkaar in liefdevolle verbinding staan. Een wereld waarin onze kinderen straks in hun volledige kracht, zonder angst en zorgen kunnen opgroeien met kansen om hun passie en zingeving te kunnen uiten, zonder restricties. Hiervoor is chaos nodig. Wij krijgen wat wij wensen én nodig is voor de verandering.
Is dit onze ultieme beproeving? Ik vermoed van wel. Terug naar een wereld van verbinding dat in mijn ouders hun jeugd zo vanzelfsprekend was. Het delen van bezittingen was heel normaal in die tijd. Een socialere tijd dan nu. We kunnen daar soms met heimwee aan terugdenken, terwijl in die tijd natuurlijk ook niet alles pais en vree was ;) Gaan we daar weer naar terug in zekere zin, maar dan toch net even anders? Zelfs veel beter dan dat!

Deze tijd kenmerkt zich meer door geestelijke verarming en afscheiding (in het algemeen en in het bijzonder), en dat terwijl de (virtuele) communicatiemogelijkheden nog nooit beter waren dan ooit tevoren. Of zit daar nu juist het probleem, die virtuele verbinding? Wel een verbinding, echter niet op fysiek niveau, aangezien fysiek voelen hier geen onderdeel van is. Velen verwarren de virtuele wereld met de echte wereld. Het onderscheidingsvermogen is afgenomen door de vele afleidingen van wat er werkelijk toe doet. Anderzijds zijn er ook veel mensen tot elkaar gekomen, juist nu, en dat is hoopvol voor de toekomst. De eerste stappen zijn nl. al gezet van de manifestatie van de, reeds achter de sluiers geboren, nieuwe wereld. Ze wordt herkend, herinnerd, gevoeld, maar nog niet helemaal omarmd. Het is allemaal nog onwennig en onbekend terrein voor de meesten onder ons.

Vele filosofieën hebben reeds verwoord dat de buitenwereld een weergave is van onze binnenwereld. Buiten is binnen zogezegd. De verandering die velen van ons zouden willen zal alleen tot stand kunnen komen door weer echte (fysieke) verbinding met elkaar te creëren. Een mens heeft nu eenmaal behoefte aan fysiek contact, aanraking. Hierdoor worden deuren geopend, er worden blijheidsstofjes aangemaakt, dat geen enkel virtueel contact kan bewerkstelligen. Dit houdt in dat wij de programmering van buitenaf dienen los laten om ons eigen potentieel weer te kunnen gaan leven. Dit zit in ons DNA verankerd en wacht op ontsluiting hiervan. Het zat er altijd al, wij hoeven ons dat alleen maar weer te gaan her_inneren en te activeren. Dit is helaas nog grotendeels verscholen achter de illusie, de programmering van buitenaf in onszelf en zo wordt ons "beperkte" potentieel als waarheid geleefd en beleefd van binnenuit, bij velen.

Verantwoordelijkheid nemen voor je eigen daden is noodzakelijk in deze tijden. Je hebt het allemaal in je. We zijn het alleen maar vergeten door alle prikkels van buitenaf die verwerkt dienen te worden in onszelf, en door ons "computer-verstand" wat goed kan reproduceren, echter als ontvanger van hogere waarheden niet geschikt is. Hierdoor wordt ons potentieel niet meer volledig geleefd en beleefd, terwijl deze oneindig groot is, groter en met meer mogelijkheden dan die de virtuele wereld van het internet jou kan bieden. Dat is daar maar een slap aftreksel van. Dat wij dat niet (meer) inzien, heeft vooral met het gebrek aan geloof in eigen kunnen te maken, de verloren gegane spirituele verbinding met het hogere, en datgene waarmee je door de buitenwereld wordt gevoed.

Ondanks de "ellende" die nog gaat komen (net hoe je daar naar kijkt ;) gaat de komende tijd de positieve verandering gestaag verder, zeg ik vol zelfvertrouwen :) Ik voel mijzelf vooral de waarnemer hierin, in plaats van het slachtoffer. De rampspoed is blijkbaar nodig om de weg die de mensheid was ingeslagen om te buigen naar de mooie toekomst die in het verschiet ligt. We kunnen daar allemaal wel een voorstelling van maken hoe die betere wereld er uit komt te zien. Het is aan jou en mij om onze verantwoordelijkheid hiervoor te nemen. En het kan! Als wij dat willen. Daar begint het allemaal, bij de wil om iets mooiers achter te willen laten. Iets mooiers kunnen wij onszelf, onze kinderen, en alles wat leeft op deze nu nog prachtige aarde, niet schenken.

Soms denk je dan: "Ja maar, als ik daar iets in wil betekenen? Hoe dan? Ik ben alleen. Ik kan het verschil niet maken. Wat doe ik er toe. Ik kan de wereld in mijn ééntje niet veranderen". Als, als, als, maar, maar, maar... (zij zijn groot en ik ben klein - Calimero :)

Dus even terug naar jullie en mijzelf, in onze kleinere kring. Met Tai Chi & Qigong en alles wat daarmee verbonden is kan ik de (levens)energie (Qi) laten stromen, in overgave, in kwetsbaarheid én in liefdevolle verbinding met mijzelf en de omgeving, hetgeen verlichtend werkt in soms zware tijden. Voor wie daar voor open voor staat kan dat ook ervaren. De mentale, fysieke en emotionele blokkades die in en aan mij (ons) blijven plakken worden daarmee "weggespoeld" tijdens het beoefenen. Deze blokkades kun je zien als de hindernissen uit de oude wereld, die aan het licht komen op onze weg naar de nieuwe wereld. Het is aan ons om deze te transformeren in iets beters. Aangezien alles energie is, eeuwig zal blijven én getransformeerd kan worden, kunnen wij deze tijdelijke energieblokkades op een moeiteloze manier (Wu Wei) transformeren als we dit aan onszelf toelaten. Het is een keuze. Dit is voor mij een fijne constante in een turbulente wereld buiten en soms binnen mij. Zoals wordt gezegd vanuit de Daoïstische filosofie, stromend water is gezond, een dam (blokkade) in de rivier is ongezond. Bovendien, één mag dan niet zoveel kunnen, alle ééntjes (individuele mensen/Calimero) zijn bij elkaar Eén (de mensheid/collectief) en kunnen alles. Net zoals ook een golf onlosmakelijk onderdeel uitmaakt van de grote oceaan. Het één kan niet bestaan zonder het ander en heeft invloed op elkaar.

Ik hoop dat jullie dit kunnen onderschrijven én voelen en met deze wetenschap een tool hebben vanuit de lessen om de grote uitdagingen die op ons pad gaan komen te kunnen transformeren naar een "heldere, krachtige, stromende rivier" die wij in essentie zijn om zo ook een verbindende stroming in en met ons allen te creëren. Het leven kan op deze wijze weer door ons heen stromen, voor jouzelf en voor het grotere geheel. De kleine kring is als een olievlek die zich kan uitspreiden. Jij doet ertoe, alleen al door jezelf te zijn, in jezelf te geloven, dankbaar te zijn dat je hier bent, en door je te verbinden. We zijn al te lang afgescheiden geweest, het is niet meer nodig. We keren terug naar de toekomst: de nieuwe magische wereld voor iedereen.

Ik wens jullie het allerbeste!

Hartegroet,
Pieter

PS
De lessen starten weer vanaf maandag 9 januari. Een mail hierover volgt nog. Tot gauw!